About นิทานรัก
About นิทานรัก
Blog Article
ใช่แล้ว! ต้นไม้ทั้งหมดต้องการช่วยชายหนุ่มเพื่อนของพวกมันให้สมหวังในความรัก
เมื่อถึงเวลาอาหารค่ำ ยูนั่งรอพี่ชายด้วยใจจดจ่อ แต่เมื่อเวลาผ่านไป ฮัคก็ยังมาไม่ถึงบ้านเสียที ยูทั้งห่วงพี่ชาย, กังวลและเหงาอย่างบอกไม่ถูก ตั้งแต่เกิดมา.
บันทึกของนักเขียนนิทาน โทรศัพท์หาแม่
ความรักมีพลังอันยิ่งใหญ่ การมอบความรักให้แก่กันจึงเป็นสิ่งวิเศษอย่างหนึ่งของโลก
ในที่สุด ชายหนุ่มก็ได้ขึ้นไปยังฟากฟ้าอันแสนไกล และเขาก็นำดาวทองกลับลงมาเพื่อถวายแด่พระราชาได้สำเร็จ พระราชาทรงแปลกใจมาก แต่คราวนี้ พระองค์ไม่อาจที่จะบ่ายเบี่ยงต่อไปได้ ดังนั้น ชายหนุ่มจึงได้แต่งงานกับเจ้าหญิงดังที่เขาตั้งใจเอาไว้
ชายหนุ่มพยายาม พยายาม แล้วก็พยายาม เขาฝึกฝนทุกวัน จนร่างกายแข็งแกร่งขึ้น ว่ายน้ำได้คล่องมากขึ้น และเอาชนะความกลัวได้มากขึ้น
กาลครั้งหนึ่ง ณ โรงเรียนกลางทุ่งดอกไม้ มีลูกสัตว์หลากหลายชนิดเล่าเรียนอยู่ในโรงเรียนแห่งนี้ ลูกสัตว์ส่วนใหญ่มีฐานะไม่สู้ดีนัก ยกเว้นก็แต่ลูกยีราฟคอยาวที่เพิ่งย้ายมาจากเมืองอื่นที่ทางบ้านมีฐานะดีกว่าใคร ๆ
หมาจิ้งจอกได้ตอบกลับว่า ข้าก็หวังให้เจ้ามาช่วย รีบดึงขึ้นไปก่อน แล้วจะเล่าเรื่องต่างๆ ให้ฟังอย่างละเอียด
แม้ตุ๊กตาที่ฮัคทำขึ้นจะดูปุปะเพราะทำจากเศษผ้าหลากสี แต่ความตั้งใจและความรักของพี่ชายที่มีต่อน้องสาวก็ทำให้ยูดีใจจนกลั้นน้ำตาเอาไว้ไม่อยู่
พรแห่งพระจันทร์และของขวัญแห่งพระอาทิตย์
Your browser isn’t supported anymore. Update it to get the very best YouTube experience and our most recent characteristics. Find out more
และแล้ว เจ้าหญิงกับชายหนุ่มก็ได้แต่งงานกัน แล้วทั้งคู่ก็สร้างปราสาทหลังเล็ก นิทานรักของสองเรา ๆ อยู่ด้วยกันในสวน โดยมีเหล่าต้นไม้เป็นพยานแห่งความรักของพวกเขาทั้งสอง
แต่เมื่อกระต่ายหนุ่มกลับไปถึงบ้าน หัวแครอทสีส้มที่อวบอ้วนที่สุดซึ่งกระต่ายหนุ่มตั้งใจที่จะจัดการนั้นกลับอันตรธานหายไป เหลือไว้แต่เพียงกระต่ายสาวตัวหนึ่งที่นอนผึ่งพุงอยู่ในแปลง ผักอย่างสบายใจไร้ปัญหา กระต่ายหนุ่มรู้สึกว่าเขาเคยเห็นกระต่ายสาวพุงกลมตัวนี้ที่ไหนมาก่อน ….
เช้าวันหนึ่ง ขณะที่พ่อไก่กำลังคุ้ยเขี่ยหาอาหารบนลานดิน ก็เขี่ยเจอพลอยเม็ดงามส่องประกายวิบวับ จึงรำพึงขึ้นว่า ถ้าช่างทองมาเห็นพลอยงามเม็ดนี้ คงจะดีใจมาก แต่สำหรับข้าแล้ว ข้าวแค่เม็ดเดียว ยังมีค่ามากกว่าพลอยเม็ดโตเสียอีก ในที่สุด พ่อไก่ก็เลิกสนใจพลอยเม็ดนั้น แล้วหันไปขุ้ยเขี่ยหาอาหารของตัวเองต่อไป